Τα Χριστουγεννιάτικα παράπονα - Noel şikayeti

 Τα Χριστουγεννιάτικα παράπονα

Μια φορά και έναν καιρό ... παραμονή Χριστουγέννων, αφού ο Άγιος Βασίλης μοίρασε όλα τα δώρα στα παιδιά, έφυγε ευχαριστημένος με το έλκηθρό του για το χωριό. Εκεί τον περίμενε ένα πλούσιο γιορτινό τραπέζι, η Αγιο-Βασιλίνα, τα ξωτικά και οι τάρανδοι... Θα διασκέδαζαν όλοι μαζί, όπως κάθε χρόνο, θα έτρωγαν και θα άκουγαν τις εμπειρίες από το μακρινό ταξίδι του Άγιου Βασίλη. Καθώς περνούσαν υπέροχα, χόρευαν και τραγουδούσαν, τα ξωτικά περίμεναν με ανυπομονησία να ακούσουν ιστορίες από το μακρινό ταξίδι του Άγιου Βασίλη και των ταράνδων. Ενώ λοιπόν, ξεκίνησε να εξιστορεί για όλα όσα του συνέβησαν και τις ανησυχίες που είχε, μπαίνοντας στα σπίτια, για να μη ξυπνήσει κάποιο παιδάκι και τον δει...

Άρχισε να ακούγεται κάτι σαν... Κάποιος να φώναζε δυνατά, κάποιοι ήχοι τράβηξαν αμέσως την προσοχή του Άγιου Βασίλη. Όλοι αναρωτήθηκαν, μήπως τα ξωτικά είχαν σκαρώσει κάτι. Αλλά τι να ήταν άραγε;

Σταμάτησε ο Άγιος Βασίλης να μιλάει, σηκώθηκε και είπε με βροντερή φωνή: «Μα τότε τι ακούγεται έτσι; Σαν κάποιος να στενοχωριέται να φωνάζει!» Έπειτα, σηκώθηκαν όλοι μαζί και άρχισαν να κατεβαίνουν τις ξύλινες σκάλες του σπιτιού για την αποθήκη.

Μα κατέβαιναν, κατέβαιναν, κατέβαιναν ... και οι ήχοι ακουγόντουσαν όλο και πιο δυνατά. Μόλις έφτασαν κάτω, ο Άγιος Βασίλης και η Αγιο-Βασιλίνα, παρατήρησαν αμέσως ότι οι φωνές έρχονταν μέσα από το παλιό μπαούλο που είχε μαζέψει εκεί η Αγιο-Βασιλίνα τα παλιά παιδικά παραμύθια όλων των εποχών. Ανοίγοντας το μπαούλο, τι να δουν.... Ξαφνικά, όλοι οι ήρωες των παραμυθιών άρχισαν να βγαίνουν έξω, ένας – ένας. Βγήκε η κοκκινοσκουφίτσα, ο λύκος, τα τρία γουρουνάκια, ο Πινόκιο, η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, ο μικρός Πρίγκιπας, η ωραία Κοιμωμένη, ο Αλαντίν, η Σταχτοπούτα και ο Κοντορεβιθούλης. Οι ήρωες στήθηκαν στη σειρά και ξεκίνησαν να παραπονιούνται. Μιλούσαν όμως, τόσο γρήγορα και τόσο δυνατά που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι έλεγαν.

Ο Άγιος Βασίλης με δυνατή φωνή είπε: «Σταματήστε επιτέλους! Και πείτε μας πιο είναι πραγματικά το πρόβλημά σας; Γιατί στενοχωριέστε να φωνάζετε έτσι ανήσυχοι;»

Ο λύκος βγήκε μπροστά και είπε: «Έχουμε παράπονα Άγιε Βασίλη! Έχουμε παράπονα! Εδώ και πολύ καιρό μας ανησυχεί αυτή η κατάσταση...Να ζούμε παραμελημένοι στο παλιό μπαούλο».

Ο Άγιος Βασίλης ρώτησε: «Τι είδους παράπονα δηλαδή;»

Τα τρία γουρουνάκια απάντησαν αμέσως: «Τα παράπονά μας είναι ότι τόσα χρόνια τα παιδιά έπαιρναν και παραμύθια με τα Χριστουγεννιάτικά τους δώρα. Πλέον κανένα σχεδόν παιδί δεν μας ζητά και δεν μας διαβάζει»

«ΝΑΙ ! ΝΑΙ!» Ακούστηκε από όλους τους ήρωες των παραμυθιών που ήταν εκεί. «Κανείς δεν παίρνει πλέον παραμύθια ως δώρο για τα Χριστούγεννα. Όλοι ζητούν παιχνίδια και ΄μείς έχουμε μείνει στο παλιό μπαούλο πολύ καιρό τώρα...»

Ο Άγιος Βασίλης και οι υπόλοιποι συμφώνησαν να τους βοηθήσουν και αμέσως κάθισαν όλοι μαζί να βρουν μια λύση στο πρόβλημα των παραμυθιών. Ο Άγιος Βασίλης σκέφτηκε από δω, σκέφτηκε από κει, μα ήταν δύσκολο παιδιά, δεν ήξερε τι να προτείνει.

Η Αγιο-Βασιλίνα πηγαινοερχόταν ανήσυχη κι αυτή, πάνω – κάτω – πάνω – κάτω, προσπαθώντας να προτείνει κάτι, μα ήταν πράγματι πολύ δύσκολο. Γιατί τα παιδιά θέλουν σήμερα να παίζουν με παιχνίδια, να διασκεδάζουν και να περνούν το χρόνο τους ξέγνοιαστα.

Τα ξωτικά όσο περνούσε η ώρα, έλεγαν αστεία για να απαλύνουν την ανησυχία όλων...

Ξαφνικά.... Ακούστηκε από τα παραμύθια η μεγάλη απόφαση :

«Θα πάμε στον ύπνο των παιδιών. Θα τους δείξουμε τον πραγματικό κόσμο των παραμυθιών. Και μόνο τότε θα μας πιστέψουν ότι είμαστε αληθινοί και έτσι θα θέλουν και πάλι να μας διαβάζουν!!»

Σηκώθηκαν όλοι γρήγορα και είπαν «Δεν έχουμε χρόνο! Πρέπει αυτό να γίνει πριν την αλλαγή του χρόνου, ώστε με τη νέα χρονιά όλα τα παιδιά να είναι κοντά στα παραμύθια».

Στρώθηκαν αμέσως στη δουλειά .... Χύθηκαν στα όνειρα των παιδιών, τους ταξίδευαν σε κόσμους μαγικούς, τόπους μακρινούς και παραμυθένιους. Σε πελώρια κάστρα και παλάτια, σε μεγάλα καταπράσινα δάση, ωκεανούς, θάλασσες και ρυάκια. Σε μέρη που υπάρχουν ζαχαροτόσπιτα και πολλά πολλά γλυκά. Αφού τα παραμύθια ταξίδεψαν τα παιδιά και είδαν ότι διασκεδάζουν μαζί τους, αποφάσισαν να τους ταξιδεύουν κάθε βράδυ.

Από τότε τα παιδιά άρχισαν να ζητούν παραμύθια και ιστορίες από τους γονείς τους. Ήθελαν να ακούσουν παραμύθια από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, όπως παλαιότερα που καθόντουσαν στα γόνατα και οι μεγάλοι τους διάβαζαν ιστορίες. . . Έτσι, όλοι ήταν χαρούμενοι που βοήθησαν σε κάτι τόσο όμορφο και γεμάτο νόημα...

που έζησαν αυτοί καλά και μείς καλύτερα...

Κατηγορία παραμυθιού

Νέα παραμύθια

Αφήγηση παραμυθιού

Ετος πρώτης δημοσίευσης

2021

Συγγραφέας παραμυθιού

Ευδοξία Μπέρσου

Προέλευση (περιοχή) 

Ελλάδα

Noel şikayeti

Bir varmış bir yokmuş Noel arifesinde, Noel Baba çocuklara tüm oyuncakları paylaştırdıktan sonra mutlu bir şekilde kızağıyla köyüne gidiyormuş. Burada onu zengin bir bayram sofrası, Noel Anne, periler ve Ren geyikleri bekliyormuş. Her yıl olduğu gibi bu yıl da hep birlikte eğlenecek, yemek yiyecek ve Noel Baba’nın çıktığı uzak seyahatlerde neler yaşadığını dinleyeceklermiş. Dans edip, şarkı söylüyorlar, mükemmel zaman geçiriyorlarmış. Bu arada periler Noel Baba’nın ve Ren geyiklerinin uzak seyahatlerdeki hikayelerini dinlemek için sabırsızlanıyorlarmış. Derken Noel Baba başına gelen her şeyi yani evlerine girerken çocukların uyanıp onu görmemesi için nasıl endişelendiğini anlatmaya başlamış.

Bu arada aniden bir ses duyulmuş. Sanki biri güçlü bir şekilde bağırıyor, bir ses Noel Baba’nın dikkatini çekmeye çalışıyormuş. Yoksa periler bir şey mi kırdılar diye herkes içinden geçiriyormuş. Acaba ne olmuştu?

Noel Baba susmuş, ayağa kalkmış ve gür bir sesle: ”Bu ne ses böyle? Sanki biri bağırıyor!” Sonra hep birlikte kalkmışlar ve evin ahşap merdivenlerinden depoya inmeye başlamışlar.

İnmişler, inmişler, inmişler… ve sesler gittikçe daha güçlü duyulmuş. Noel Baba ve Noel Anne aşağı indiklerinde seslerin, Noel Anne’nin tüm eski dönem çocuk masallarını topladığı eski sandıktan geldiğini hemen anlamışlar. Bavulu açtıklarında bir de ne görsünler… Birden tüm eski dönem masal kahramanları birer birer dışarı çıkmaya başlamış. Kırmızı başlıklı kız, kurt, üç küçük domuzcuk, Pinokyo, Pamuk Prenses ve yedi Cüceler, Küçük Prens, Uyuyan güzel, Alaaddin, Sindrella ve Parmak çocuk. O kadar hızlı ve yüksek sesle konuşuyorlarmış ki kimse ne söylediklerini anlamıyormuş.

Noel Baba yüksek sesle demiş ki: “Durun! Ve bize gerçekten sorununuzun ne olduğunu söyleyin. Neden böyle endişeli bağırıyorsunuz?”

Kurt öne çıkmış ve demiş ki: “Şikayetimiz var Noel Baba! Şikayetimiz var! Uzun zamandır bu durum bizi endişelendiriyor… Eski sandıkta bakımsız yaşıyoruz”.

Noel Baba sormuş: “ Ne çeşit bir bakımsızlık yani?”

Üç küçük domuzcuk hemen yanıt vermiş: “Şikayetimiz şu, onca yıl çocuklar Noel hediyeleriyle birlikte masallar da aldılar. Artık neredeyse hiçbir çocuk bizi okumak istemiyor.”

“Evet! Evet!” Burada bulunan tüm masal kahramanları duyulmuştu. “Artık kimse Noel hediyesi olarak masal istemiyor. Herkes oyuncak istiyor ve uzun zaman önce bu eski sandığa konulduk.”

Noel Baba ve diğerleri masal kahramanlarına yardım etmeyi kararlaştırmışlar ve derhal hep birlikte oturup masal kahramanlarının problemlerine bir çare aramaya başlamışlar.

Noel Anne de bir çözüm bulmaya çalışıyor ve endişeli bir şekilde odanın içinde gidip geliyormuş, ancak bu gerçekten çok zormuş.

Birden masal kahramanları bir çözüm bulmuş:

“Çocukların rüyalarına gireceğiz. Onlara masal dünyasının gerçeklerini göstereceğiz. Ve ancak o zaman gerçek olduğumuza inanacaklar ve bizi tekrar okumak isteyecekler!!”

Çabucak ayağa kalkmışlar ve demişler ki: “Zamanımız yok! Bunun yıl bitmeden önce olması gerek, böylece çocuklar yeni yılla birlikte masallara yakın olacaklar.”

Hemen işe koyulmuşlar… Çocukların rüyalarına girmişler. Büyülü dünyalara, uzak ve masalsı yerlere seyahat etmişler. Kocaman kalelerde ve saraylarda, yemyeşil büyük ormanda, okyanusta, denizlerde ve derelerde… Şekerden evlerin ve bir sürü tatlının olduğu yerlerde… Masal kahramanları çocukların rüyalarını gezdikten ve çocukların eğlendiklerini gördükten sonra, her akşam rüyalarda seyahat etmeye karar vermiş.

Bu olaydan sonra çocuklar ebeveynlerinden hikayeler ve masallar istemeye başlamışlar. Ninelerinden ve dedelerinden masallar dinlemek istemişler, eskiden olduğu gibi dizlerinin üstüne oturmuş ve büyükler hikaye kitapları okumuşlar. Böylece herkes bu kadar güzel ve anlamlı bir şeye yardım ettiği için mutlu olmuş.

 

Bu masalda böylece güzel bir sonla bitmiş…